باﻻنسینگ و تعادل بخشی زیست محیطی ایران

(بخش اول)

نویسنده:

دکتر مهدی فهیمی

رئیس و بنیانگذار موسسه بین المللی طب سنتی و اسلامی ایرانیان ماد

امروزه که بحث زندگی با مدل صنعتی در جهان یک بحث جهانی شده ،اعتقاد به پدیده های زیست محیطی و باور کردن این علم و دانش که ما بایستی با محیط زیست در یک گفتگوی متقابل باشیم، موضوعیست قطعی.

پاکیزگی هوا،آب و خاک یقینا اصلی ترین نیاز بشر است .عدم وجود هوا در 3دقیقه،آب در  84 تا 27 ساعت و خاک که هرکدام از اینها میتواند حیات مارا تهدید یا تامین نماید.مینرالها و مواد غذایی که از خاک بر می آید در صورتی که بیش ازیک ماه به ما نرسند، برای ما تهدید سﻻمت خواهد بود. با این نگاه موضوع سلامت تمامی موجودات روی کره خاکی به پدیده های زیست محیطی وابسته است.

میکروارگانیسم ها شامل باکتری ها ،قارچ ها، جلبک ها تماما از هوا ،آب و مینرالهای موجود در این کره خاکی بهره مند هستند. موجودات چند سلولی من جمله انسان باز هم شامل همین پدیده بوده و چنانچه در هر بخشی از این سه عنصر آب و هوا و خاک اختلال ایجاد شود زندگی خود را ببیند.

احترام به محیط زیست یک موضوعی در قالب تعارق یا یک موضوع لوکس نیست. بلکه احترام به محیط زیست از واجباتی است که چنانچه به این موضوع اهمیت ندهیم جان و حیات تمامی موجودات کره خاکی به خطر خواهد افتاد.در بخش هوا آنچه که بسیار اهمیت دارد درجه رطوبت هوا،درجه حرارت هوا و میزان مواد آﻻینده موجود در هوا می باشد.

در ابتدای موضوع اشاره کردیم که ورود به دنیای صنعتی تواما شده با افزایش حجم آﻻینده ها این آﻻینده ها به همان نسبت که جان ما انسانها را تهدید میکند، جان درختان و میکرو ارگانیسم ها را هم میتواند تائید یا تهدید کند.

باتوجه به تغییرات زیست محیطی، آسیب به ﻻیه اوزون وافزایش حرارت دربخشهایی از کره زمین که به محیط زیست کم احترامی کرده اند من جمله آسیا و با توجه به اینکه درجه رطوبت هوا نیزدر کشورهای شرقی به تناسب کمتر از کشورهای غربی است، سبب افزایش حرارت در نیم کره شرقی دنیا شرایط متفاوتی را به ایران به خاطر موقعیت خاص جهانی و قرار گرفتن در منطقه خاور میانه نسبت خاور دور و خاور نزدیک دارد.

طی سالهای گذشته مسائل مختلف توانسته اقلیم ایران را تغییر دهد. تغییر یافتن اقلیم به معنای این است که شرایط زندگی افراد و موجودات، در حال تغییر است. افزایش حرارت که مبدا آن به نظر میرسد ناشی از آلودگی های زیست محیطی و آسیب به ﻻیه اوزون است، سبب این شده که درجه رطوبت کم بشود و شانس زیستن را پایین بیاورد. پس پدیده های مهاجرتی به خاطر تغییرات اقلیمی در حال وقوع در کشوری مثل ایران است.

تا اینجا میتوانیم اولین نتیجه را بگیریم که کم احترامی وندیدن محیط زیست باعث مهاجرت لوکال و منطقه ای مردم ایران از نواحی مرکزی به نواحی شمالی شده است. این حجم جابجایی امروزه به عنوان یک تهدید دیگر باید مورد محاسبه و دید قرار گیرد.

یعنی اینکه با خشک شدن و گرم شدن نواحی مرکز ایران و مهاجرت به شمال، آسیب به جنگلها و مراتع شمال کشور اتفاق افتاده، ورود افراد به جنگلها سبب تخریب جنگلها و حذف مراتع برنج کاری و تبدیل آنها به ویلا و محیط های زندگی معمولی شده است و این موضوع آسیب را چند برابر و خطرات آن را نیزبسیار فراتر از آنچه که بتوان تصور کرد ایجاد کرده است.

بنابراین موضوع وابستگی کیفیت حیات به محیط زیست از بعد تغییر اقلیم و خشکی میتواند یک فوائدی را داشته باشد و یا مضراتی افزایش حرارت میتواند بصورت اینکه بتواند ساعت نورانی روز را زیاد کند و از آنطرف حرارت بتواند تولید نیروگاه های نوری را زیاد کند و از جهتی بهره برداری از سوخت فسیلی را به حداقل برساند، یک فرصت طﻻیی است.

چرا، چون استفاده از سوخت فسیلی بود که در ابتدا ایجاد شد، ﻻیه اوزون را سوراخ کرد، سوراخ شدن ﻻیه اوزون افزایش حرارت داد.افزایش حرارت در نواحی مرکزی ایران باعث مهاجرت شد و مهاجرت باعث تخریب جنگلها و مراتع و مزارع کشت مواد غذایی در نواحی شمال و نوار دریای خزر شد. شرایطی که میتوانست دیده شدن محیط زیست را بسیار برای ما سودمند کند، ندیده شدن آن بسیار بسیار مسیر تند و مسیر خطرناکی را برای یک ملت ایجاد کرده است.

نتیجه ای که از بعد تغییر حرارت و رطوبت حاصل شد این است که افزایش حرارت و کاهش رطوبت سبب افزایش سطح تبخیر از خاک شده و باعث افزایش ریزگردها خواهد شد. افزایش ریزگردها سبب اختلال وضعیت تنفسی موجودات شده و میتواند یک تهدید بزرگ برای سیستمهای تنفسی و پوستی و بیماریهای خطر ناک همچون سرطان گردد.

بنابراین دومین آسیب بزرگ زیست محیطی ناشی از یک بی دقتی در استفاده نامرغوب سوختهای فسیلی و آلوده کردن محیط زیست توانسته زنجیره تخریب یک اکوسیستم بزرگ را فراهم نماید و چنان چه این تهدیدات به صورت مدیریت شده از سطح کلان، شرایط زندگی برای ادامه اکوسیستم به تعادل زیستی خواهد رسید.

و چنانچه بی مدیریتی و انسانها را مجدد فراهم کند، روند تولید گازهای گلخانه ای آسیب به ﻻیه اوزون و گسترش نواحی کویری ادامه یابد طبیعتا با خشکی کاهش رطوبت، کاهش بارندگی باران وبرف، افزایش برداشت از منابع زیر زمینی آب، کاهش سطح آبهای زیرزمینی، فرونشستها، آزادشدن ریز گردها میتواند به عنوان اصلی ترین اهرمهای تخریب زیست محیطی جان تمام موجودات یک اقلیم را به خطر انداخته ومانه مجبور بلکه محکوم هستیم به محیط زیست و قوانین زیست محیطی احترام بگذاریم.

پس برگزاری نمایشگاه های محیط زیست و زیست محیطی نه یک پدیده ساﻻنه بلکه ﻻزم است پدیده فصلی و بهره مندی ازقوانین و قوائد تغییر فصول برای حفظ محیط زیست اشد تا بتوان یک برنامه زندگی پایدار، کشور پایدار و شهر پایدار ترسیم و در ابعاد ملی آن را اجرا نمود.