مصرف ادویه ها با دیدگاه طب سنتی

مصرف ادویه ها با دیدگاه طب سنتی ادویه چیست ؟

ادویه بخشی از یک گیاه معطر است که می‌تواند شامل تنه درخت (دارچین)، میوه (فلفل سیاه) و یا دانه (جوزهندی) گیاه باشد و بصورت درسته، خرد یا پودر شده بعنوان طعم دهنده، رنگ دهنده و نگهدارنده مورد استفاده قرار گیرد. ادویه‌ها و گیاهان معطر علاوه بر اینکه مقدار کمی ویتامین، املاح و فیبر به غذا اضافه می‌کنند، حاوی ترکیبات آنتی اکسیدانی مختلفی نیز هستند که قادرند از سلول‌های بدن در مقابل رادیکال‌های آزاد محافظت نمایند.
از جمله این ترکیبات می توان به فنیل پروپانوئیدها، ترپن ها، فلاونوئیدها و آنتوسیانین اشاره کرد.

امروزه از ادویه‌ها بعنوان رنگ دهنده و طعم دهنده در صنعت مواد غذایی نیز استفاده می‌شود. علاوه بر این، ادویه‌ها این قابلیت را دارند که بعنوان نگهدارنده به منظور از بین بردن میکروب‌های مضر و یا ممانعت از رشد آن‌ها در بسیاری از مواد غذایی مانند گوشت فرآوری شده به جای مواد نگهدارنده شیمیایی و مصنوعی مورد استفاده قرار گیرند. حتی این ترکیبات در پزشکی و دارویی نیز کاربرد دارند و به اشکال مختلف برای درمان بیماران مورد استفاده قرار می‌گیرند.

در طب سنتی ایران افزودن ادویه‌ها به غذا به دلایل مختلفی صورت می‌گیرد که شامل موارد زیر است :

افزودن ادویه به غذای بی مزه تا طعم آن برای فرد لذت‌بخش گردد. مانند افزودن نمک به غذا جهت از بین بردن طعم بدی که در غذا وجود دارد. مانند اضافه کردن میخک ایجاد رنگی خوشایند در غذا. مثل زعفران، زردچوبه برطرف نمودن سردی غذا. مانند استفاده از زنجبیل یا فلفل در غذا. جهت از بین بردن نفخ غذا. مانند زیره. جهت سهولت هضم غذا. مانند استفاده از دارچین

دوستدار سلامتی شما

دکتر مهدی فهیمی