فیبرهای خوراکی و دسته های آن
فیبرهای خوراکی و دسته های آن فیبرهای قابل حل در :
جو، حبوبات، عدس، سیب، مرکبات، هویج، جوانه‌ها، آووکادو،
سیب‌زمینی شیرین، گلابی و بروکلی وجود دارد.
فیبرهای قابل‌حل آب جذب می‌کنند ژله‌ای می‌شوند هضم را آهسته می‌کنند
سرعت ورود قند به خون را کنترل می‌کنند و به پایین آوردن کلسترول کمک می‌کنند.
دریافت فیبر باعث کاهش خطر بروز بیماری‌های مختلف مانند دیابت،
بیماری‌های قلبی و سرطان کولون می‌گردد
و مصرف محصولات غذایی فاقد فیبر خطر بروز این بیماری‌ها را افزایش داده
و در طولانی مدت می‌تواند منجر به بروز فشار خون، بیماری‌های قلبی و عروقی،
یبوست و حتی سرطان کولون گردد. فیبرهای محلول در کاهش چربی و قند خون
و در پیشگیری از برخی بیماری‌های قلبی و عروقی نقش اصلی را ایفا می‌کنند
و فیبرهای نامحلول در کاهش یبوست، سرطان روده و برخی اختلالات دیگر مؤثر می‌باشند؛
به همین دلیل، مصرف روزانه ۲۰ تا ۳۵ گرم فیبر خوراکی از سوی بسیاری
از گروه‌های نظارتی بین‌المللی پیشنهاد میشود.
براساس داده‌هایی که وزارت بهداشت آمریکا منتشر کرده است،
مصرف 5 تا 15 گرم فیبر محلول در رژیم غذایی روزانه می‌تواند
باعث کاهش LDL یا کلسترول بد شود و روی سلامت قلب تأثیر‌گذار باشد.
فیبرهای غیرقابل حل در : غلات سبوس‌دار، برنج قهوه‌ای، دانه‌ها، تخم کتان، کرفس،
کاهو و سبزی‌ها وجود دارند، پروسه هضم را تسهیل می‌کنند.
دوستدار سلامتی شما
