یادداشت روز

یادداشت روز …

دکترمهدی فهیمی

در پس صحبتی … گروهی بر آشفته شده و گروهی مات و مبهوت نظاره گر شده اند.

آری این تاریخ است که تکرار میشود …
گرد بودن زمین چه ها که نکرد !!!

ادعای وجود باکتری در شیر و شراب توسط پاستور چه فریادها را که بر نیاورد

و هزاران قصه علوم تجربی
که تا بوده ، همین بوده ….
و تا هست ، همین هست !!!!

علوم تجربی است دیگر … باید آن را باور کرد ، با همه خوبی ها و بدی هایش
اما چرا آشفته شدن ؟؟؟؟

روزی شنیدم بودجه وزارت بهداشت صرف بررسی اثر یک داروی خارجی شده است
آقای وزیر محترم و مدیران بخش واحدهای گیاهان دارویی و طب ایرانی ….. طب ایرانی چقدر بودجه پژوهشی داشته است ؟؟؟

دیر نشده است …بهترین پاسخ :
تعیین یک بودجه
تعیین یک تیم پژوهشی
بررسی موضوع اثرات متفاوت ماده شوینده بر سلامت دندانها
اثرات زمان مسواک زدن بر سلامت دندانها
توصیه های دانشمندان طب ایرانی برای انتخاب نوع مواد شوینده برای دندان

میتواند یک موضع گیری در حد وزارت بهداشت را ، به یک پاسخ علمی صحیح و شاید جهانی برای طب ایرانی داشته باشد

یقینا بسیاری از بازیها عوض خواهد شد …

سوال اینجاست ؟
ایران با داشتن مکتب طبی و تمدنی خویش کدام مرکز درمان گری را در کشور خودش ساخته است ؟
وضعیت تراریخته را چه کسی پیگیری و به مردم گزارش میدهد ؟
نپرداختن به گسترش مراکز سلامت و ساخت بیمارستانهای عظیم توسط چه گروههایی مدیریت و رهبری میشود؟
مرکز ملی تغذیه و سلامت کجاست ؟ لطفا آدرس ؟
بیمارشدن دختران به علت نبود فضا برای فعالیت های جسمی و ورزشی توسط چه کسانی قرار است برنامه ریزی شود ؟
وموضوعی که چند سالی است بر سر شهرهای بزرگ ایران سایه انداخته و هنوز متصدی ندارد … آلودگی هوا …. اولین غذای انسان برای زیستن را چه کسی پاسخگو است ؟

آیا چاپ عکس ابن سینا بر روی دفترچه های تأمین اجتماعی ، تمام سهم او در نظام درمانی ایران است ؟
توصیه های گیاهی ابن سینا را کدام یک از بیمه های ایران تقبل و پرداخت کرده اند ؟

تا قبل از فتح کامل داشته هایمان توسط غربی ها ، بودجه ها و فضاهایمان را به نفع ایرانی بودن و انسانی بودن تغییر دهیم ؟؟؟

دوستدار سلامت مردمان
دکتر مهدی فهیمی

سخنی ارزشمند از لویی پاستور :

«در هر حرفه‌ای که هستید نه اجازه دهید که به بدبینی‌های بی حاصل آلوده شوید
و نه بگذارید که بعضی لحظات تاسف بار که برای هر ملتی پیش می‌آید، شما را به یاس و نامیدی بکشاند.

در آرامش حاکم بر آزمایشگاه‌ها و کتابخانه هایتان زندگی کنید.

نخست از خود بپرسید:من برای خودآموزی و یادگیری چه کرده‌ام؟
سپس همچنان که پیشتر می‌روید بپرسید:من برای کشورم چه کرده‌ام؟
و این پرسش را آن قدر ادامه دهید تا به این احساس شادی بخش و هیجان انگیز برسید که شاید سهم کوچکی در پیشرفت اعتلای بشریت داشته‌اید.
اما هر پاداشی که زندگی به تلاشهایمان بدهد یا ندهد، هنگامی که به پایان تلاش هایمان نزدیک می‌شویم؛ هر کدام از ما باید حق آن را داشته باشیم که بگوییم:

من هر چه در توان داشته‌ام، انجام داده‌ام…»

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *